food fotografie

Wat is diafragma in fotografie?

Diafragma verwijst naar de opening van het diafragma van een lens waar licht doorheen gaat. Het wordt getoond in f/stops en wordt over het algemeen geschreven als getallen zoals 1.4, 2, 2.8, 4, 5.6, 8, 11 en 16. Lagere f/stops geven meer belichting omdat ze de grotere diafragma’s vertegenwoordigen, terwijl de hogere f/ stops geven minder belichting omdat ze kleinere diafragma’s vertegenwoordigen. 

Diafragma en scherptediepte

Het aanpassen van het diafragma is de gemakkelijkste en meest gebruikte manier om de scherptediepte aan te passen. Een foto met veel scherptediepte heeft zowel het onderwerp op de voorgrond als op de achtergrond scherp weergeven. En een foto met een lage of weinig scherptediepte heeft het onderwerp scherp en de omgeving er rond wazig. Het ‘wazige’ wordt in de fotografiewereld ook wel eens ‘bokeh’ genoemd.

Om veel scherptediepte te bereiken, moet je de f-stop instellen op ongeveer f/11 of hoger. Je hebt dit principe misschien gezien als je naar foto’s kijkt die buiten zijn gemaakt op het helderste moment van de dag. In zo’n geval is de camera meestal ingesteld op f/16 of hoger en is de scherptediepte vrij diep. 

De afstand van de lens

Een ander element dat ook de scherptediepte beïnvloedt, is de afstand van het onderwerp tot de lens.

Hoe dichter een object zich bijvoorbeeld bij de lens bevindt, hoe minder de scherptediepte is. Andersom is het omgekeerde waar, hoe verder weg een object is en waarop gefocust is, hoe dieper/meer de scherptediepte is. 

Door de type lens op basis van de brandpuntsafstand te wijzigen of in te zoomen kan je spelen met de hoeveelheid scherptediepte. Waarom heeft het veranderen van de brandpuntsafstand impact op de scherptediepte? Dit komt omdat de visuele eigenschappen van een bepaalde lens ofwel een grotere scherptediepte (kortere lenzen) of een lagere scherptediepte (langere lenzen) bieden. De fysieke eigenschappen van een lens bij een bepaalde brandpuntsafstand hebben ook invloed op de scherptediepte. Een lens met een kortere brandpuntsafstand van bijvoorbeeld 35mm, gefocust op 3 meter, ingesteld op f/2.8 heeft een diepere scherptediepte dan een langere brandpuntsafstand van bijvoorbeeld 180mm. Ook ingesteld op f/2.8 scherpgesteld op 3 meter. 

Hoe kies je het juiste diafragma bij foodfotografie

Hoe kies je het juiste diafragma voor een afbeelding? Als je ’s nachts fotografeert met alleen beschikbaar licht, geeft het misschien de voorkeur aan een sneller, wijd open diafragma als f1.8 om meer omgevingslicht door uw lens te laten. Als je een top shot maakt, geeft een kleiner, gesloten diafragma u een diepere scherptediepte en zorgt u ervoor dat uw hele tafel of onderwerp scherp is. 

Het beste diafragma om mee te fotograferen is het diafragma met een scherptediepte die diep genoeg is om op het onderwerp scherp te stellen. Dit lijkt misschien een beetje voor de hand liggend, maar laat het me uitleggen. Bij foodfotografie heeft elk gerecht een andere hoogte en verschillende hoogtelagen.

Als de achtergrond mogelijk afleidt, kan een wijd open diafragma met een kleine scherptediepte helpen uw aandacht op uw onderwerp te vestigen. Wil je toch meer laten zien van de achtergrond, kies dan weer voor een hogere diafragma met meer scherptediepte als resultaat. Hier is een voorbeeld met een cupcake gemaakt met de diafragma’s f/1.8 (links) & f5.6 (rechts).

Bij de foto gemaakt met een hogere diafragme en meer scherptediepte kun je zien dat de de cupcakes op de achtergrond op een roostertje staan.
Er is niets mis met het doelbewust onscherp maken van een deel van je onderwerp, maar als je wilt dat al je onderwerpen overal scherp zijn, zorg er dan voor dat het diafragma dat je selecteert een voldoende diepe scherptediepte heeft.

Conclusie

Scherptediepte is een goede manier om de eigenschappen van je foto aan te passen, en het aanpassen van het diafragma is de ideale manier om dit te doen omdat het weinig of geen effect heeft op de compositie.

Enkel de sluitertijd en/of de ISO moeten gewijzigd worden om de veranderingen in de belichting van de aanpassingen tot het f-getal te compenseren. Veranderingen in afstand en brandpuntsafstand hebben invloed op de scherptediepte maar ook de compositie. Daarom zijn veranderingen in het diafragma de beste manier om met de scherptediepte te spelen zonder de compositie van een foto te beïnvloeden.

In de afgelopen jaren hebben zich verschillende herkenbare trends ontwikkeld in de wereld van voedselfotografie, waaronder donkere, stemmige beelden, vaak met een rustieke uitstraling. Deze foto’s doen denken aan het spel van licht en schaduw in de schilderijen van de oude meesters, zoals die van Vermeer en Rembrandt.

Donkere foodfotografie  wordt ook wel Clair-obscur-fotografie oftewel Chiaroscuro genoemd, een geleende term uit de kunstwereld. Het betekent “licht-donker” wanneer je sterke contrasten tussen licht en donker gebruikt.

Een donkere stijl past echter niet noodzakelijk bij elke afbeelding. Soms is een donkere, schimmige benadering niet geschikt voor je onderwerp. Het ontwikkelen van sterke foodfotografie vereist nadenken over het doel van je afbeelding. Je verlichting, props, styling en camera-instellingen werken allemaal samen in dienst van het verhaal dat je probeert over te brengen.

Klanten mogen van je verwachten dat je elke look en stemming creëert die ze voor ogen hebben. Het helpt dus om andere trucs te kennen dan degene die je gewoonlijk maakt. Gelukkig is het fotograferen van donkere gerechten gemakkelijker te doen dan je denkt. Laten we dus eens nader bekijken hoe je de clair-obscur-stijl kunt toepassen op je foodfotografie.

Find beauty not only in the thing itself but in the pattern of the shadows, the light and dark which that thing provides

Junichiro Tanizaki

Donkere rekwisieten en achtergronden

Het idee bij donkere voedselfotografie is om de achtergrond in de schaduw te houden en de aandacht van de kijker te vestigen op het hoofdonderwerp. Daarom is een selectie van donkere props, oppervlakken en achtergronden van vitaal belang. Witte of lichte gerechten en rekwisieten leiden de aandacht weg van het eten en creëren te veel contrast, wat afleidend is en ook moeilijk goed te belichten kan zijn.

Zoek bij het kopen van rekwisieten naar vintage gebruiksvoorwerpen met een patina, die het licht niet zo veel weerkaatsen als nieuwe. Matte gerechten zullen ook minder reflecterend zijn en zijn het beste in donkere, neutrale tinten. Reflecties kunnen moeilijk te hanteren zijn en veroorzaken veel problemen bij voedselfotografie en/of tijd in nabewerking.

Enkele goede plekken om naar deze artikelen te zoeken zijn kringloopwinkels en vintage- of rommelmarkten, waar je ze kunt vinden voor een fractie van de prijs die je er nieuw voor zou betalen. Veel foodfotografen gebruiken oude, gevlekte bakplaten in hun werk, die een prachtig oppervlak of achtergrond creëren, die het licht subtiel weerkaatst zonder te fel te zijn.

Hout is ook een geweldig materiaal om te gebruiken, zowel op de achtergrond als als rekwisieten. Het is gemakkelijk om mee te werken en geeft een rustieke uitstraling. Je kunt verweerde items gebruiken, zoals een oude kastdeur of tafelblad. Zorg ervoor dat het hout dat je gebruikt niet te warm van toon is. Het ziet er op de uiteindelijke foto’s nogal oranje uit en daarom niet erg vleiend voor het eten. 

Foodstyling

Je zult de stijl van donkere voedselfotografie meestal vinden in redactionele thema’s in tegenstelling tot reclamewerk. Reclamefotografie is bedoeld om er perfect uit te zien, met zeer gestileerd voedsel. Iedereen die ooit een reclame voor een fastfoodburger heeft gezien en deze heeft vergeleken met een echte burger, weet waar ik het over heb.

Maar redactionele foodfotografie, zoals die in kookboeken te vinden is heeft een lossere en meer openhartige stijl. Het eten is vaak perfect onvolmaakt, met verspreide kruimels of willekeurig geplaatste uitstrijkjes en druppels, alsof het vers is bereid of iemand net begint te eten.

In werkelijkheid zou iemands eettafel er nauwelijks zo uitzien, maar voor foodfotografie geven dergelijke extra’s een eerlijke, verhalende kwaliteit en versterken ze het hoofdonderwerp, in dit geval de soep.
Denk bij de styling na over de ingrediënten die worden gebruikt in het recept dat je fotografeert. Vraag jezelf af hoe je sommige ervan in je afbeelding kunt opnemen op een manier die logisch is en een aanvulling vormt op je held.

Fotograferen in handmatige modus

Of je nu fotografeert met natuurlijk licht of kunstlicht, je camera-instellingen spelen een grote rol bij de manier waarop het beeld wordt belicht. Ik daag fotografen altijd uit om in de handmatige modus te fotograferen, zodat ze volledige controle hebben over de belichting van hun foto’s. Ik heb een volledige post over de handmatige modus om je op weg te helpen.

Het licht vormen

Bij het maken van donkere afbeeldingen is het noodzakelijk om het licht te sturen en te vormen om de aandacht op jouw hoofdonderwerp te vestigen. Je moet bepalen hoe je jouw afbeelding wilt belichten en waar je de schaduwen wilt laten vallen. 

Het is het beste om indirecte verlichting te gebruiken, dus geen lichten die direct op de set of het eten wijzen. In het geval van natuurlijk licht, het oppervlak schuin op het raam plaatsen.
Gebruik kleine zwarte reflectorkaarten, zoals zwart karton of in vierkanten gesneden posterboard, om schaduwen in te schoppen waar je ze wilt, en plaats ze rond je set, afhankelijk van waar je het licht wilt verminderen.

In de bovenstaande afbeelding wilde ik dat de cocktail en fles enkel helder waren en een deel van het licht opvangen, wat een cleane look geeft. Ik gebruikte achtergrondverlichting aan de zijkant en een zwarte kaart van voren, schuin in mijn scène geplaatst om schaduwen aan de voorkant te creëren en een deel van het licht te absorberen dat rechtstreeks in mijn scène kwam.

Je zult moeten spelen met verschillende maten en plaatsingen van de reflectorkaarten om de schaduwen te krijgen waar ze werken met je verhaal.

Belichting

Meestal wil je bij clair-obscur-foodfotografie het beeld in de camera iets onderbelichten. Clair-obscur kan een zeer heldere behandeling van voedsel hebben met zeer diepe schaduwen, of het beeld kan ingehouden zijn met niet veel contrast. Welke benadering je ook kiest, de hoofdonderwerpen moeten in het helderste deel van het frame worden geplaatst, dat als eerste de aandacht trekt. Zorg ervoor dat de hooglichten niet worden uitgeblazen en dat de schaduwen niet te zwart zijn zonder details.

ISO is een van de belangrijkste camera-instellingen voor voedselfotografie. Kies een minimale waarde van 50 of 100 in overeenstemming met jouw cameramogelijkheden. Hiermee kunt je een opname van hoge kwaliteit maken zonder korrel door een gebrek aan licht. Als er geen statief is, dan is de maximale waarde die ik adviseer te kiezen 800 gemiddeld camera’s. Als je een hogere waarde instelt, is de korrel zelfs op het telefoonscherm zichtbaar.

Het is het beste om met een statief te werken, vooral als je fotografeert bij natuurlijk licht in minder dan ideale omstandigheden. In plaats van de ISO te verhogen en veel ruis te riskeren, kun je de belichtingstijd verlengen bij gebruik van een statief. Zolang je wat licht hebt, kun je met een lange sluitertijd een goed belichte foto maken.
Het gebruik van de timer of een externe sluitertrigger voorkomt cameratrilling en een minder scherp beeld. De focus moet op het hoofdonderwerp liggen, maar het beeld moet worden belicht voor het concept, de stemming en het verhaal.

Nabewerking

De juiste nabewerking voor donkere voedselfotografie zal je afbeelding echt laten knallen.
Gebruik de schuifregelaars voor helderheid in Lightroom of Camera RAW om kleuren afzonderlijk helderder te maken. Gebruik globale en lokale aanpassingen om het beste uit het eten te halen, in plaats van de belichting in het hele beeld te verhogen, waardoor je schaduwen plat kunnen vallen.

En onthoud: warme kleuren brengen elementen naar voren, terwijl koele kleuren verdwijnen. De beste voedselfotografie heeft een balans tussen beide, omdat het een driedimensionaal gevoel aan je afbeelding geeft. Bij clair-obscur kun je creatief omgaan met witbalans en tint, aangezien je geen witte schotels en achtergronden gebruikt. Split-toning kan ook met groot effect worden gebruikt, zolang het maar met subtiliteit wordt gedaan.
Eindelijk, hoe je het licht ook snijdt, een beetje een vignet voegt een beetje meer mysterie toe. Het voorkomt ook dat het oog uit het beeld dwaalt door je terug te brengen naar het helderste deel van het beeld: het eten.

Conclusie

Toen ik voor het eerst begon met foodfotografie, fotografeerde ik licht en luchtig, hoewel ik altijd de mooie donkere en humeurige sfeer in mijn foto’s wilde creëren en elke keer weer faalde. Deze trucs hebben me geholpen om de dromerige donkere en humeurige voedselfotografie te creëren.
Ik zou graag meer horen over je worstelingen in donkere en humeurige voedselfotografie. Laat het me weten in de reacties hieronder. Waar heb je hulp bij nodig? Dus daar heb je het, mijn toptips voor het maken van donkere foodfotografie foto’s.

Eten fotograferen is moeilijker dan het lijkt. Onze foto’s zijn verbeterd met heel veel oefenen. Hier zijn onze beste tips over voedselfotografie en -apparatuur.

Tips voor het maken van geweldige food foto’s

Het draait allemaal om het licht! De beste tip voor beginners is om je bewust te worden van de intensiteit van het licht, hoe het op het eten valt en te leren om je daarop aan te passen. Hier zijn enkele tips om aan de slag te gaan.

Beweeg rond om de beste lichtbron te vinden. Voel je niet beperkt tot het maken van foto’s in je keuken. Misschien is het licht ’s morgens het beste in je slaapkamer en ’s middags juist in je woonkamer.

Probeer foto’s vanuit meerdere hoeken te maken. Sommige borden met eten zien er van bovenaf beter uit (zoals pasta), of vanaf de zijkant (hamburgers), of in een hoek van 45 graden (drankjes). Probeer over het bord te bewegen en foto’s te maken vanuit verschillende hoeken, zodat je later je favoriet kunt kiezen.

Minimaliseer rommel. Als die lepel, servet of drukke achtergrond niets toevoegt aan de foto, doet dit afbreuk aan de foto. Focus op wat het belangrijkste is, maar zoom niet zo dichtbij in dat kijkers niet kunnen zien wat het eten is.

Herhaling van eenvoudige elementen helpt om het idee van overvloed te creëren. Eén koekje op zich ziet er een beetje zielig uit, een hele stapel koekjes is veel aantrekkelijker.

Denk aan een garnering: garnituren zijn de lingerie van de voedingswereld. Ze zijn misschien niet het belangrijkste evenement, maar ze voegen een beetje kleur toe en een hint van wat komen gaat. Denk aan een kruid dat in het gerecht zit, een beetje chili, of zelfs maar een snufje zwarte peper om een ​​alledaagse maaltijd aantrekkelijker te maken

Focus op het onderwerp: Goede culinaire fotografie heeft de neiging om een ​​grote scherptediepte te prefereren, waarbij de nadruk echt ligt op de actie op de voorgrond. Houd de achtergrond weer overzichtelijk, zodat de focus op het eten komt te liggen.

Veelvoorkomende problemen met culinaire fotografie oplossen

Je kleuren zijn niet levensecht.

Als je je foto’s aan het bewerken bent en je bord met eten er erg blauw, geel, roze of groen uitziet, gebruik dan de witbalanstools van je software om het te repareren! Kleuren komen tot leven als de witbalans goed is ingesteld. Als je in RAW-formaat fotografeert, is het later gemakkelijker om de kleurbalans aan te passen.

Je foto’s zijn onscherp.

Wazige foto’s worden veroorzaakt door cameratrilling. Oplossingen zijn onder meer: ​​gebruik een statief met een afstandsbediening of app zodat jouw camera volledig stil blijft staan ​​tijdens het fotograferen, 3) gebruik een snellere sluitertijd, waarvoor je jouw diafragma moet vergroten en/of naar een gebied met meer licht gaan, of 4) verhoog je ISO om de benodigde hoeveelheid licht te verminderen (dit zal de beeldkwaliteit echter verminderenr).

Je foto’s “poppen” gewoon niet zoals professionele foodfoto’s.

Ervaren foodfotografen gebruiken lenzen waarmee ze hun scherptediepte kunnen vergroten om het onderwerp van de foto te benadrukken. Vervolgens gebruiken ze fotografiesoftware om het contrast, de niveaus en de scherpte van hun foto’s aan te passen. Soms kunnen een paar kleine bewerkingen een foto echt laten knallen.

Camera’s voor culinaire fotografie

Je hebt niet per se een dure camera nodig om aansprekende foodfoto’s te maken. Je kunt waarschijnlijk een tijdje rondkomen met je telefoon. Tegenwoordig hebben ze zelfs een macro-instelling. Gebruik dit en oefen!

Als je klaar bent om volledige controle te hebben over jouw belichting en brandpuntsafstand, spaar dan voor een spiegelreflex- of systeemcamera. En liefst voor een full frame variant. Zelf maken we gebruik van de Sony A7R II met 42 megapixels. Dit aantal geeft ons meer vrijheid als afbeeldingen willen bijsnijden.

Als je niet kunt kiezen tussen een Sony, Nikon of Cnaon dan zijn de verschillen tussen de drie vrij minimaal. Vergelijkbare modellen produceren foto’s van vergelijkbare kwaliteit, dus kies de beste camera die beschikbaar is in jouw prijsklasse.

Lees voordat je iets koopt reviews en ga naar een plaatselijke fotowinkel om ze persoonlijk uit te proberen. Als de camera’s van een bepaald merk gebruiksvriendelijker aanvoelen voor je en comfortabeler in de hand liggen, ga dan voor die camera. De lens die je gebruikt voor voedselfoto’s zal meer impact hebben dan de camera zelf, dus ik raad aan om de camerabody en lens apart te kopen. En bij een beperkt budget, de prioriteit altijd op de lens te zetten aangezien dit het grootste impact heeft op de kwaliteit.

Lenzen voor food fotografie

Eten fotograferen is moeilijker dan het lijkt. Onze foto’s zijn verbeterd met heel veel oefenen. Hier zijn onze beste tips over voedselfotografie en -apparatuur.Ik gebruik liever prime oftewel vaste lenzen. Vast betekent dat de lenzen niet in- of uitzoomen, dus ik moet mezelf fysiek dichterbij of verder weg van het onderwerp plaatsen.

Het voordeel van deze lenzen is dat ze vaker grotere diafragma’s hebben, waardoor er meer controle is over de scherptediepte en meer flexibiliteit tijdens het fotograferen. Zo maken we gebruik van de Sony 55mm met een diafragma van f1.8, een erg scherpe lens met een kleine scherptediepte.

Een andere uitstekende lens om in je kit te hebben is een macrolens vanaf 80mm. De brandpuntsafstand geeft je die mooie onscherpe achtergrond die zo begeerd is in foodfotografie.

Ik raad ook een zoomlens aan, zoals een 24-70mm f/2.8 of 24-105mm f/4. Dit is een goede veelzijdige lens die handig gaat zijn bij verschillende situaties. Moet je net foto’s maken waarbij het erg krap is op de locatie, dan kan je breed fotograferen met deze lens. Wil je net wat meer focus hebben op het onderwerp en inzoomen dan kan dit ook.

Als je niet zeker weet welke lenzen je moet kopen, probeer er dan een paar te huren. Controleer de scherpte en brandpuntsafstand voordat je een grote som geld uitgeeft. Fotografen hebben hun eigen stijl en hebben daarom de neiging om binnen een voorkeursbereik van brandpuntsafstanden te fotograferen. Ik zit bijvoorbeeld meestal tussen de 60-80 mm op mijn full frame camera.

Studio stroboscopen

Deze kunnen vrij duur zijn, of relatief goedkoop. Het hangt allemaal af van hoeveel je schiet en hoe hard je bent op je uitrusting. Een typische studio-opstelling voor mij bevat 2 of 3 lampen met redelijk gerichte lichtmodifiers zoals rasterspots of snoots en 1 zacht vullicht, meestal een softbox boven of iets erachter. Het is heel goed mogelijk om geweldige foto’s te maken met alleen beschikbaar licht en wat basisuitrusting. Als je de eerste drie hebt, denk ik dat je alles hebt wat je nodig hebt om topwerk te doen. Natuurlijk, als je jezelf als een professional gaat verkopen, heb je meer nodig. Maar als je aan de slag wilt en je weg wilt leren in foodfotografie, dan is dit essentieel.

Een tripod/statief

Ik fotografeer het liefst met mijn camera op de statief. Dit geeft meer controle over mijn compositie en zorgt ervoor dat ik bij het maken van foto’s altijd verschillende varianten hebben met dezelfde compositie. Deze consistentie is erg belangrijk als jij bijvoorbeeld verschillende producten apart gaat belichten en deze gaat samenvoegen via Photoshop.Bij het fotograferen van eten gaat het vaak over het creëren van een scène, een proces van bouwen, oordelen en weer aanpassen. Je zult merken dat je constant je opstellingen aanpast, items toevoegt of weghaalt, of ze op een andere manier verplaatst om de perfecte foto te maken. Het gaat omtrent het creëren van een visueel verhaal door het plaatsen van objecten.

Tethered foto’s maken

Nogmaals, voor het fotograferen van voedsel moet je schieten, kijken, herhalen. Het is een stuk eenvoudiger om je opnamen op een laptopscherm te beoordelen dan op dat kleine lcd-viewertje achterop je camera.

Software

Je hebt een professioneel softwareprogramma voor beeldbewerking nodig om het meeste uit jouw voedsel- of stillevenfoto’s te halen. Adobe’s Lightroom kan je de meeste tools bieden die je nodig hebt om geweldige afbeeldingen te maken. Het is een krachtig programma dat intuïtief en gebruiksvriendelijk is. Het heeft niet alleen geweldige bewerkingsmogelijkheden, het fungeert ook als een archief voor alle afbeeldingsbestanden die je op je harde schijf hebt staan.

Lightroom functioneert het beste als globale editor. Het helpt je om globaal aanpassingen te maken aan het hele beeld. Photoshop is daarentegen helpt je bij het werken met de werkelijke pixels in een bepaalde afbeelding. Er is veel dat je in Photoshop kunt doen dat je niet in Lightroom kunt doen, zoals compositing (meerdere afbeeldingen samenvoegen tot één).

Als professionele fotograaf doe ik het grootste deel van mijn bewerkingen in Lightroom. Vervolgens breng ik mijn afbeeldingen naar Photoshop om te doen wat Lightroom niet of niet zo goed kan. Photoshop heeft de krachtige tools die ik nodig heb om me de verfijnde look te geven die ik zoek.